مرگ و زندگی افغان ها بالاتر از مرگ و زندگی دیگران نیست

دیروز حادثۀ دلخراش کشته شدن 14 شهروند کشور نپال واقعا دردناک بود - به ویژه وقتی که هیچ عکس العملی از سوی جامعه مدنی، گروه کاری مشترک جامعه مدنی و هیچ نهاد دیگری دیده نشد به جز از چند انگشت شمار که آنها نیز خود را فعال جامعه مدنی نمی پندارند. این حادثه چگونه رخ داد و چه شد و چه نشد را می توان به سادگی از لابه لای خبرها یافت، اما اینکه جامعه افغانی هیچ واکنشی برای ابراز احساسات یا همدردی با مردم و دولت نپال انجام نداد جای بسا شگفتی دارد. ما هر هفته تقریبا شاهد یک خونریزی و قتل عام یا درگیری طالبان با نیروهای ارتش افغانستان هستیم و می بینیم که افراد زیادی سربریده می شوند، کشته می شوند، زخمی می گردند، به گروگان برده می شوند و غیره.

وقتی افغان ها به گروگان می روند، کشته یا زخمی می شوند، همه سروصدا می کنند که افغانها کشته شدند و این و آن. ولی هنگامی که 14 تبعۀ کشوری چون نپال کشته می شود، صدای رسای مردم افغانستان (یعنی جامعه مدنی) سم و بکم می نیشند و نه پیامی می دهد و نه حرکتی برای همدردی با این مردم و خانواده ها و دولت آن از خود نشان می دهد.

هیچ انسانی از انسان دیگر برتر نیست چون نه حقوق بشر، نه احساسات انسانی، نه دنیای دموکراتیک و نه آزادی این را می پذیرد در حالی که فعالان کوتاه بین مدنی کشور من هیچ نمی کنند و سکوت اختیار کرده اند. حال آنکه همین افراد کسانی اند که از کشورهای بزرگی چون امریکا، انگلیس و ناتو می خواهند که هر روز به آنها کمک کنند، امنیت شان را تامین نمایند و به خواسته های بی پایان شان پاسخ مثبت بدهند.

هیچ انسانی از انسان دیگر برتر نیست، نه از نگاه دین، نه کشور، نه سیاست و نه غیره.